ਉਲ਼ਝੇ ਸਵਾਲ ਤੇਰੇ, ਉਲ਼ਝੇ ਜਵਾਬ ਤੇਰੇ,
ਉਲ਼ਝਿਆ ਫਿਰੇਂ ਤੂੰ ਵੀ, ਉਲ਼ਝੇ ਨੇ ਖ਼ਾਬ ਤੇਰੇ।
ਸੂਰਤ ਪਿਆਰੀ ਤੇਰੀ ਤੱਕਣੀ ਮੁਹਾਲ ਹੋਈ,
ਬਣੇ ਸਾਡੀ ਜਾਨ ਦਾ ਖੌਅ, ਸੈਂਕੜੇ ਨਕਾਬ ਤੇਰੇ।
ਸਤਲੁਜ ਮੇਰਾ ਤੇ ਬਿਆਸ ਵੀ ਮੈਂ ਰੱਖ ਲਿਆ,
ਜਿਹਲਮ ਸਾਂਝਾ ਸਾਡਾ, ਰਾਵੀ ਤੇ ਚਨਾਬ ਤੇਰੇ।
ਨੈਣ ਪਥਰਾਏ ਕਿਵੇਂ ਪੱਥਰਾਂ ਦੇ ਵਾਂਗ ਹੋਏ,
ਦੇਖ ਕੇ ਪਰਾਇਆ ਦੁੱਖ, ਡੁੱਲਦੇ ਨਾ ਆਬ ਤੇਰੇ।
ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ 'ਚ ਸੋਹਣਿਆ ਵੇ, ਵਿੰਨਿਆ ਵਜੂਦ ਪਿਆ,
ਨਾਮ ਤੂੰ ਕਹਾਵੇਂ 'ਸੁੱਖ', ਬੱਲੇ ਓ ਜਨਾਬ ਤੇਰੇ।
-ਸਵਜੀਤ
No comments:
Post a Comment