ਖੋਲ੍ਹ ਦਿਓ ਦਰਵਾਜ਼ੇ, ਪਰਦੇ, ਖਿੜਕੀਆਂ।
ਘੁਟਣ ਭਰੇ ਮਾਹੌਲ 'ਚ ਕੰਧਾਂ ਤਿੜਕੀਆਂ।
ਤਸਵੀਰਾਂ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਗ਼ਰਦੇ ਨਾਲ਼ ਭਰੇ
ਚਿਹਰੇ ਗਏ ਮਸੋਸੇ ਸੁਣ-ਸੁਣ ਝਿੜਕੀਆਂ।
ਫ਼ੁੱਲਦਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਜਕੜੀਆਂ ਮਹਿਕਾਂ ਕੁਰਲਾਵਣ
ਬਾਹਰ ਰੰਗਾਂ ਤਾਈਂ ਬਹਾਰਾਂ ਤਰਸੀਆਂ।
ਚਾਨਣੀਆਂ ਰਾਤਾਂ ਨਾਲ਼ ਭੁਰਨ ਬਨੇਰੇ ਨਾ
ਧੁੱਪ ਦੇ ਭਾਰ 'ਚ ਕਦ ਨੇ ਨੀਹਾਂ ਗਰਕੀਆਂ।
"ਉੱਚੇ ਘਰ" ਦੀ ਧੀ ਦੇ ਚਾਵਾਂ ਵਾਂਗ ਰੁਲਣ
ਡਾਢੇ ਦੇ ਦਰਬਾਰ 'ਚ ਸਾਡੀਆਂ ਅਰਜ਼ੀਆਂ।
- ਸਵਜੀਤ
No comments:
Post a Comment