ਜ਼ਮਾਨਾ ਜਿੱਤ ਕੇ ਆਖ਼ਿਰ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਹਰ ਗਿਆ ਕੋਈ।
ਮੁਹੱਬਤ ਹੀ ਰਹੀ ਉਸਨੂੰ, ਮੁਹੱਬਤ ਹੀ ਰਹੀ ਉਸਨੂੰ।
ਮੁਹੱਬਤ ਹੀ ਰਹੀ ਉਸਨੂੰ, ਸ਼ਰਾਰਤ ਕਰ ਗਿਆ ਕੋਈ।
ਕਦੇ ਸੀ ਸ਼ਾਨ ਪੂਰਬ ਦੀ, ਚਮਕ ਸੀ ਆਸਮਾਨਾਂ ਦੀ,
ਜ਼ਰਾ ਉੱਲਰ ਕੇ ਪੱਛਮ ਨੂੰ, ਹਨੇਰਾ ਕਰ ਗਿਆ ਕੋਈ।
ਹਵਾ ਦਾ ਜ਼ੋਰ ਐਨਾ ਸੀ, ਖਲੋ ਸਕਿਆ ਨਾ ਇੱਕ ਪਲ ਵੀ,
ਥਲਾਂ ਤੋਂ ਲੰਘ ਕੇ ਸਾਗਰ 'ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਵਰ੍ਹ ਗਿਆ ਕੋਈ।
ਵਜ੍ਹਾ ਵੀ ਸਮਝਦਾ ਸੀ ਹਾਦਸੇ ਦੀ ਤੇ ਨਤੀਜਾ ਵੀ,
ਤਮਾਸ਼ਾ ਦੇਖਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਹਾਸਾ ਜਰ ਗਿਆ ਕੋਈ।
- ਸਵਜੀਤ
No comments:
Post a Comment