ਗ਼ਜ਼ਲ ਨਹੀਂ...
ਸਾਡੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਸ਼ਾਇਰੀ ਆਪਣੀ ਕਰਾਂਗੇ.
ਜਿਵੇਂ ਤੜਫੂਗੀ ਰੂਹ ਉਵੇਂ ਕਲਮ ਫੜਾਂਗੇ.
ਕੱਚਾ ਹੋਵੇ ਪੱਕਾ ਭਾਵੇਂ ਘੜੇ ਦੀ ਨਾ ਗੱਲ ਕਰ,
ਸ਼ੂਕਦੇ ਝਨਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਿੱਦ ਆਸਰੇ ਤਰਾਂਗੇ.
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਕੋਣਾਂ ਤੋਂ ਉਭਾਰਦੀ ਜੋ,
ਮਰ ਕੇ ਹਜ਼ੂਰ ਪੂਰੀ ਗ਼ਜ਼ਲ ਕਰਾਂਗੇ.
ਕਾਲੇ ਬੜੇ ਕੀਤੇ ਸਫੇ ਕਰਨੇ ਸੁਨਿਹਰੀ,
ਹੁਣ ਕਲਮਾਂ ‘ਚ ਭਿੰਨੀ ਭਿੰਨੀ ਚਾਨਣੀ ਭਰਾਂਗੇ.
ਨਾ ਹੋਣਾ ਸੂਰਜ ਦਾ ਰੌਸ਼ਨੀ ਦੀ ਮੌਤ ਨਹੀ,
ਰਲ੍ ਸਾਰੇ ਜੁਗਨੂੰ ਹਨੇਰੇ ਨੂੰ ਵਰਾਂਗੇ.
ਰਾਤ ਦੇ ਮੁਸਾਫਿਰਾਂ ਨੂੰ ਖੌਫ ਕਦੋਂ ਸੁਰਮੇ ਦਾ,
ਸਾਹਮਣੇ ਖਲੋ ਕੇ ਤੇਰੇ ਨੈਣਾਂ ਨੂੰ ਜਰਾਂਗੇ.
- ਸਵਜੀਤ
No comments:
Post a Comment